Υμηττός: Η “Τρύπια εκκλησία” σε σπηλιά. Που βρίσκεται ακριβώς. Η ιστορία της
Υμηττός: Η “Τρύπια εκκλησία” σε σπηλιά
Υπάρχουν σημεία που ακόμη και να κάποιος ζει χρόνια στην Αθήνα, ίσως δεν τα γνωρίζει ή δεν τα έχει ανακαλύψει. Ένα από αυτά είναι και η αποκαλούμενη “Τρύπια εκκλησία”. Μία εκκλησία η οποία υπάρχει στον Υμηττό, μέσα σε μία σπηλιά.
Είναι η λεγόμενη «τρύπια εκκλησία» ή η εκκλησία στο βράχο όπως συνηθίζουν να την αποκαλούν. Πρόκειται για το ξωκλήσι της Ανάληψης το οποίο βρίσκεται στον Υμηττό. Μια εκκλησία μέσα σε μια σπηλιά με μεγάλη ανοιχτή είσοδο. Δεν είναι τυχαίο ότι την αποκαλούν «Τρύπια εκκλησία».
Η όλη εικόνα είναι πραγματικά εντυπωσιακή, από τους ανθρώπους τουλάχιστον που έχουν επισκεφτεί το σημείο ή έχουν περάσει από εκεί. Και βέβαια, οι φωτογραφίες οι οποίες έχουν βγει στο φως της δημοσιότητας, αποκαλύπτουν του λόγου το αληθές.
Βρίσκεται κυριολεκτικά μέσα στο δάσος. Η ανάληψη στον Υμηττό είναι ένας ναός από αυτούς που σπάνια συναντάς και τραβάει σίγουρα τα βλέμματα. Μια επίσκεψη στην Αττική που πρέπει να κάνεις. Θα σε αφήσει άφωνο, όπως αναφέρουν όσοι έχουν βρεθεί στο σημείο.
Το εξωκλήσι της Ανάληψης του Ιησού
Όσοι έχουν βρεθεί στο εξωκλήσι της Ανάληψης του Ιησού, κάνουν λόγο για ανοικτό εκκλησάκι σε μία σπηλιά κοίλη ή αλλιώς η “τρύπια εκκλησία”.
Η καθαριότητά του και η περιποίηση που συναντά κάποιος στο χώρο, δεν είναι τυχαία. Κι αυτό γιατί οι κάτοικοι της περιοχής είναι αυτοί που το φροντίζουν. Άλλωστε, η κατασκευή του είναι τέτοια που είναι ανοικτό όλη την ώρα και όλες τις ημέρες και όλες τις εποχές του χρόνου. Κι όπως λένε όσοι το έχουν επισκεφτεί, μπορεί κάποιος να πάει να προσευχηθεί και να ηρεμήσει σε αυτό το ησυχαστήριο.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι στο σημείο που βρέθηκε το εκκλησάκι, κάποτε κατέληγε και ανέβλυζε νερό που προερχόταν από υδραγωγείο που ήταν κατασκευασμένο σε υψηλότερο σημείο.
Το νερό που περνούσε από εκεί, οι κάτοικοι το αποκαλούσαν αγιασμένο νερό και το θεωρούσαν θεραπευτικό.
Η αναφορά του Παπαδιαμάντη
Μάλιστα, όσοι γνωρίζουν, αναφέρουν και το ποίημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη στο οποίο κάνει αναφορά στο εκκλησάκι αλλά και στη παράδοση που θέλει να είναι θαυματουργό και αγιασμένο το νερό.
Χαρακτηριστικά, αναφέρει: «Ήταν μια σπηλιά ωραία, στον βράχο τον θεόρατο, με χρώμα σταχτερό, που έσταζε δροσιές ολόγυρα. Μοσχοβολούσε ο τόπος από θυμάρια, σχοίνους και αγριοδυόσμους. Κόσμος ένα πλήθος, γυναίκες ένα σωρό, άντρες πολλοί και παιδιά ένα μελίσσι, άλλοι ορθοί, άλλοι καθισμένοι, μερικοί άρρωστοι από διάφορες ασθένειες, μισεροί και σακατεμένοι, βρίσκονταν εκεί και έκαναν το σταυρό τους. Το νερό ήταν δροσερό, γλυκό νερό, αγίασμα. Είχε μια μοσχοβολιά, που δεν ξαναέγινε…».
Πατήστε το σύνδεσμο αυτό για να δείτε που ακριβώς βρίσκεται το εκκλησάκι
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΘΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΔΕΣ ΕΔΩ
